1. JEDEN BÓG

“Wzywam was bracia, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.” 

Efezjan 4,1-6

Wierzymy, że pragnieniem Boga jest aby Jego Kościół chodził w świętości, która rodzi prawdziwą jedność.

Uważamy, że jedność którą możemy dzisiaj budować to przede wszystkim wzajemna miłość braterska, przebaczenie, szacunek, ale przede wszystkim wspólne patrzenie w kierunku naszego Pana i Zbawiciela - Jezusa Chrystusa. On, który jest jedno z Ojcem w mocy Ducha Świętego daje nam właściwą perspektywę. Chcemy wspólnie budować zdrowe relacje jednocześnie szanując tożsamość kościołów/wspólnot z których pochodzimy. Zachęceni Słowem Bożym, jesteśmy przekonani, że w szczególny sposób Bóg błogosławi, gdy bracia i siostry stają razem.
(Ps 133:1; Rz 12:4-5; Gal 3:26-28)

 

​

2. JEDNO WOŁANIE

„I za nich poświęcam siebie samego, aby i oni byli poświęceni w prawdzie. A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś. Ojcze! Chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną, gdzie Ja jestem, aby oglądali chwałę moją, którą mi dałeś, gdyż umiłowałeś mnie przed założeniem świata.”

Jan 17:19-24

Jezus tuż przed śmiercią modlił się, aby cały Kościół był zespolony w jedno i abyśmy razem, przez Bożą miłość, mieli doskonałą, głęboką relację z naszym Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Właśnie ta relacja uczy nas świętego życia na wzór Jezusa. Ten wzór jest Bożym pragnieniem od samego początku dla wszystkich wierzących. Widzimy, że jedność jest również jednym z fundamentów do poznania naszego Zbawiciela, objawienia Jego chwały na ziemi oraz świadectwem dla ludzi. Właśnie z tego powodu czujemy dzisiaj wielką potrzebę modlitwy, stawania razem i wołania o Jego łaskę dla nas wszystkich!

 

 

3. JEDNA WIARA

„I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa." Abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową - ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości. 

Efezjan 4, 11-15

 

Słowo Boże mówi, że nasze poznanie jest cząstkowe, to zaś sprawia, że potrzebujemy siebie nawzajem. Apostoł Paweł wyjaśnia, że pięcioraka służba jest narzędziem, który ma budować, zachęcać i prowadzić do jedności wiary czyli objawiać prawdę Syna Bożego. Porównanie do ciała wskazuje na ścisłą zależność zarówno od Boga jak i innych wierzących. Widzimy, że w tej zależności jest niezwykła siła, potencjał, który jest nie do zatrzymania.

Ta siła to coraz większa miłość do Boga i do człowieka. Ona wzbudza wiarę i poziom zależności o jaki modlił się Jezus. 

 

Działanie wspomnianej pięciorakiej służby staje się wiec kluczem do jedności w poznaniu Chrystusa, to poznanie zaś prowadzi do coraz większego przebudzenia. Wierzymy, że ta służba to zadanie dla każdego dziecka Bożego. 

Niezwykłe jest to, że doświadczenie tych duchowych darów jest bardzo podobne w całym Kościele. Chcemy się modlić, aby dobry Bóg uwolnił nas do wzajemnej służby i do świadectwa, aby wszystko rosło ku temu który jest Głową - ku Chrystusowi.

​

​

4. JEDNOmyślność

“A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jezusa Chrystusa, Abyście jednomyślnie, jednymi usty wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto przyjmujcie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga.”

Rzymian ‭15:5-7‬
 

“Radośnie wykrzykuj na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się i weselcie, i grajcie!”\

Psalm 98:4

Jedno wiemy na pewno, Bogu należy się nieskończona chwała za to kim jest i jaki jest! Naszym powołaniem jest uwielbiać Go całym sobą! Wierzymy, że gdy my uwielbiamy Boga oddając to, co Mu należne (wszystko) to On nawiedza swój lud ponieważ pragnie być z nami bardziej niż my możemy pragnąć Jego obecności.
(Ps 24:7; Ps 22:4; Jan 17:24)

 

 

5. JEDNO PRAGNIENIE

“O jedno prosiłem Pana, o to zabiegam: Abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni życia mego By oglądać piękno Pana i by odwiedzać świątynię jego.”

Psalm 27:4

Pragnieniem Boga kiedy tworzył świat była relacja z ludźmi. Wierzymy, że przeznaczeniem ludzi jest życie w bliskości z Bogiem zachwycając się Jego miłością i tym Kim jest. Jako dzieci bardzo, bardzo dobrego Ojca jesteśmy powołani do kochania Go całym sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To zaś jak wiemy jest największym przykazaniem jakie daje nam Bóg.
(Jan 17:24; Mt 22:37-38; Łk 15:20)

 

 

6. JEDNO SERCE

“Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili.”

1 Piotra 5:5-6

Wierzymy, że niezależnie od pokolenia, które reprezentujemy, wszyscy mamy wspólny cel - zbawienie i rozszerzanie Królestwa Bożego. Niczym biegacze w sztafecie - kolejne pokolenie może biec coraz dalej budując na dobrych “wynikach” biegnących przed nami i kontynuując ich dzieło. Chcemy z wyjątkowym szacunkiem i wdzięcznością podchodzić do tego, co swoją wytrwałą wiarą osiągnęli chrześcijanie, którzy poznali Boga wcześniej niż my.
(Rz 15:5-7)

 

 

7. JEDNO WEZWANIE

“Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody (...)”

Mt 28:19a
 

“Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!”

Mt 10:8

Jezus posłał swoich uczniów - a więc także i nas - aby głosić ewangelię każdemu. Widzimy, że biblijny sposób ewangelizacji to taki, w którym słowo głoszone jest z mocą, a ludzie są uzdrawiani i uwalniani. Jezus obiecał nam, że będziemy widzieć i czynić jeszcze większe cuda niż te, które czynił On chodząc po ziemi. Wierzymy, że nadchodzi jeszcze większe Boże poruszenie w naszym mieście, w naszym kraju i chcemy aktywnie w tym uczestniczyć.
(Jn 14:12; Dz 4;29-31; Ap 3,15)
 

[Cytaty pochodzą z Biblii Tysiąclecia, Nowej Biblii Gdańskiej i Biblii Warszawskiej]